06-04 The Rocky Eifels (6 april) Na een goede nachtrust en een prima ontbijt gaan weer om ca. 9 uur weer op pad. Terug naar de route van gisteren. Deze start dan al meteen met een stevige klim. De kuiten worden niet gespaard en het bier van gisteravond vloeit rijkelijk. Alleen dit keer over mijn voorhoofd en rug. Gelukkig zijn weer vertrokken met alleen een shirt aan, de jassen zitten goed opgeborgen. En daar blijven ze de rest van de dag dan ook. Het weer is prima met een heerlijk zonnetje en weinig wind. De routebeschrijving ijs moeizaam en levert weer problemen op. Gelukkig is en Duitse schone haar hond aan het uitlaten en wil ons graag een stuk begeleiden. Als ze ons echt moet verlaten wijst ze ons het verdere verloop naar de abdij waar we naar onderweg zijn. Zeer behulpzaam, waarvoor herzlichen dank. Bij de abdij genieten we van koffie en een heerlijk stuk Kuchen. De Erbsensuppe waarvoor de abdij bekend is slaan we maat over. Die is toch nooit zo lekker als bij moeders thuis. Na de pauze vervolgen we onze weg. En hoe moeilijk willen we het ons toch maken? De routebeschrijving geeft aan dat we een stuk terug moeten en nog wat meer flauwekul. Een simpel:" aan de overzijde van de abdij staat een bushalte en u neemt daar de weg naar beneden" was meer dan voldoende een duidelijker geweest. Maar goed, we komen (eigenlijk voornamelijk Hans, ik heb vakantie . . .) er wel uit. En wat Arendsoog kan, kan ik ook. Onderweg spot ik plotseling een paar herten in het bos. Ik stop en wijs Hans als een ervaren commando op de herten. We blijven stil en nemen onze fototoestellen. Dit maak je niet iedere dag mee dat ze zo stil blijven zitten. En eenmalige kans! We maakt een vlug wat foto's voor ze weg vluchten. Dat gaat goed maar nog mooier ijs het natuurlijk als we ze ook staand kunnen fotograferen. Met Waar geluiden proberen wee ze zover te krijgen dat ze wat anders gaan liggen of staan. Niets wil echter lukken. Heel jammer. (De foto's van het kreupelhout vormen het bewijs) Onderweg komen we langs het stuwmeer (de Ruhrtalsperre) en steken deze over. Door de dam is een groot meer ontstaan waar veel watersport mogelijk is. We lopen en groot deel langs het stuwmeer en hebben een prachtige wandeling. Rust, zon, natuurschoon. Het is echt volop genieten. Na verloop van tijd verlaten we het stuwmeer en gaan weer bergopwaarts richting Schmidt. Zo heet de wereldstad waar we gaan overnachten. Het hotel ziet er aan de buitenkant sober uit, binnen is het echter wel anders. Keurig netjes. We nemen aan een tafeltje plaats en genieten van . . . inderdaad, zo'n koele, goudgele, dorstlessende halve liter bier. Wat kan het leven toch mooi zijn.