Ook morgen schijnt de zon.

Wilma bedankt.

Wilma bedankt.

Ik vind dat ik daarmee moet beginnen in plaats van eindigen.

Ze blijft de komende weken alleen thuis. Maarten woont niet meer thuis en Ronnie zit een jaar in Australië. Het wordt dus stil in huis. Maar ze hoeft zich niet te vervelen, weet ze sinds een paar uur. Ik heb voor haar een uitdaging achter gelaten, net zoiets als mijn wandeling. Ook zij zal een een aantal heuvels moeten nemen om haar einddoel te bereiken. En als je dit niet helemaal snapt dan ga er maar een keer op de koffie. Ze kan wel wat hulp gebruiken. Wilma succes en tot over een paar weken. xxx

Maar ook Bea bedankt voor het wegbrengen naar Brussel.

Morgen vertrek ik dus vanuit Irun voor de eerste etappe naar Santigo de Compostella. Al wordt het maar half zo leuk als vorig jaar dan zit ik al gebakken. Ik ben benieuwd wat er op me af komt. Elke dag weer afwachten waar ik `s-avonds een bed en eten vind. De hele dag genieten van de omgeving en maar zien wat er achter de volgende bocht ligt. Ik ga het opnieuw beleven.

Als het goed is ben ik op 12 april in Santander, vanaf waar Hans en Bob ook richting Santiago wandelen.

De eerste12 dagen loop ik alleen en dat had ik het liefste ook heel de route gedaan. Waarom dan toch niet alleen? Hans is een oud collega van me, Bob een vriend van hem. Zij hebben 2 jaar geleden dezelfde route gewandeld die ik afgelopen jaar heb gedaan, de route Francais. Hans liep vorig jaar ook een route vanaf Porto en we hadden het er al over gehad om nog een keer de route Primitivo te wandelen. Het wordt afgeraden deze route alleen te lopen. De Primitivo is de oudste route naar Santiago en wordt door veel minder mensen gewandeld. De route is zwaarder zegt men, dus juist een uitdaging. Alleen de volslagen idioten beginnen hieraan lijkt wel. Wij dus ook.

Vanaf morgen start ik op de Route del Norte. De route gaat dan van oost naar west langs de oceaan. Vanaf Gijon verlaten we de route del Norte en volgen we landinwaarts de route Primitivo.

En nog even ter informatie; Afgelopen jaar werden mijn verhalen dagelijks door veel mensen gelezen. Niet wat later is de site gecrashed en waren een aantal verhalen verwijderd. Ik heb deze met wat moeite terug kunnen zetten, maar jullie reacties zijn helaas verloren. Ook jullie aanmeldingen om op de hoogte te blijven is verdwenen. Je moet dus opnieuw je e-mail adres invoeren om op de hoogte te blijven. Vanwege de overlast heb ik wel de beschikking gekregen over onbeperkte fotoruimte. Die hoef ik dus niet meer bij te kopen

Maar nu dan toch nog even de eerste echte informatie. Om ca half twee ben ik geland in Biarritz. En opnieuw stompzinnig trompettergeschal door het vliegtuig toen ie aan de grond stond. Ryanair is er trots op maar het heelhuids aan de grond zetten van een vliegtuig en dat zo vieren is wat wrang na afgelopen week. Maar het zal wel traditie zijn.

Op internet had ik de snelste route uit Frankrijk naar Irun al uitgezocht. Vanuit de vertrekhal linksaf naar de bussen en dan lijn 14 en overstappen in Biarritz Hauptbahnhof, richting Spanje. Een kind kan de was doen denk je dan. Maar bij buitenkomst toch nog maar even de infobordjes bestudeert. En dan komen de problemen. Dit jaar helaas geen Alfons om mee te overleggen. De tabellen geven aan dat er een lijn 816 is die rechtstreeks naar Irun gaat. Hij is net vertrokken en de volgende gaat pas over een paar uur. Dus toch weer twijfel om toch maar lijn 14 te nemen. Het stond toch duidelijk in de beschrijving op internet, weliswaar van een pelgrim van vorig jaar, maar het zal toch wel kloppen.

Bus 14 arriveert in enkele minuten en ik twijfel nog dus sluit maar helemaal achter aan. En maar goed ook want enkele minuten later zie ik de verlate lijn 816 achter lijn 14 stoppen. Binnen de kortste keren is de bus weer op pad en arriveer ik na een drie kwartier in een of ander gat tegen de Spaanse grens. De chauffeur heeft me vertreld dat ik er hier uit moet en op het station vertellen ze me wel hoe het nu verder moet.

En in het keurige station is ook inderdaad een infobalie. Da's dan weer goed geregeld bij die Fransozen denk ik. Er staat een alleraardigtse jongedame achter de balie. "Hello" zeg ik. "Bonjour" antwoord zij. "Do you speek english?" is mijn vrij normale vraag aan iemand die in een infobalie staat. Toch??? "Non" is het enige wat het arme schepsel kan uitbrengen. En het ligt op het puntje van mijn tong om dan ook maar meteen te vragen wat ze dan in hemelsnaam in een infobalie doet. Maar ze heeft geluk, ik ken geen Frans en met handen en voeten probeer ik het in combinatie met een mengeling van zo'n 4 Europeese talen in willekeurige volgorde. Grammaticaal volledig onjuist maar ze begrijpt me. Het is effe terug lopen, over het water en ik sta in Spanje. En vol goede moed ga ik op weg.

Het klopt vrij aardig en na wat zoeken vind ik de brug en het beloofde land. Snel daarna vind ik ook de eerste gele pijl. Santiago kan niet meer gemist worden. Drie straten verder is er geen enkele pijl meer te vinden. Ik wandel dus maar verder richting het centrum van Irun maar de pijlen blijven weg. Ook geen andere wandelaars. Geen Spanjaard die ziet dat ik nu al het spoor bijster ben. Uiteindelijk zie ik 3 andere "pelgrims" (tenminte, ze hebben en rugzak en zien er niet Spaas uit) die ook bij mij in de bus zaten. Ze zijn ergens anders uitgestapt en ik vraag of ze ook op zoek zijn. En inderdaad, ook zij kunnen geen pijltjes meer vinden. Ze hebben gelukkig wel een adres, ik een navigator en samen vinden we uiteindelijk de alberge. En die blijkt gesloten. Tot 1 april, da's morgen dus. Na wat speurwerk komen we achter het adres van de volgende herberg en we besluiten voor de zekerheid maar te bellen. Hij is open, heeft nog plaats, en is maar een goed half uur wandelen. En wat mij betreft, gelukkig buiten de stad.

En daar zit ik nu, genietend van mijn eerste San Miguel. Tegenover me een gepenioneerde Nederlander wiens naam ik nog niet ken. Als ie zich een beetje gedraagt wordt ie misschien binnenkort vermeld. In het andere geval zoek ik wel een toepasselijke naam voor hem. Net als voor de drie Ieren waarmee ik naar deze herberg ben gewandeld. Of misschien worden ze nooit meer vermeld, ik zie wel.

Mijn bedje heb ik al opgemaakt. Mijn kleren hangen wat te drogen want mijn nieuwe jas is wel warm. Gedoucht ben ik ook al. En ik ga mijn wijffie maar eens bellen dat goed aan de start ben aangekomen.

Morgen dus op weg. Het wordt een mooie tijd.

¡Buen Camino!

Reacties

Reacties

joop

Heel veel succes toe gewenst en alles komt goed hier .

drewijngaard@hotmail.com

Hey ome Siem....
Ben ik ff blij dat je je website in de familie mail hebt achter gelaten.
Wat een mooi avontuur ben je aan t opzoeken.
Tjonge hey...zoonlief in Australië. ...pa in Spanje. Zo zie je maar weer ....zit deze wereldreiziger jullie reisverhalen te lezen. Je schrijft heerlijk. Ik ga je zeker volgen. Geniet van t alles daar! Groetjes van Andrea

Mark

Doe je kuiten maar alvast smeren, mijn god wat een afstand !
Succes.

marian lijs

Natuurlijk blijf ik je volgen... heel veel succes maar vooral heel veel wandel plezier!

Ragnhild

Een genot om te lezen dat je heel huids bent aangekomen. We zullen je op de voet volgen in dit avontuur. Heel veel succes vandaag met de eerste stapjes richting het volgende pensionneke. En natuurlijk hoop ik dat je mooi droog weer hebt.

Ton

He broer, blij te lezen dat je goed aangekomen bent. En ook nog de herberg hebt kunnen vinden. Ik wens je veel succes; ik hou het dit jaar maar op Nijmegen. Veel plezier!

Sanne van Rooij

Ha die Simon,
Was ik toch te laat om je een fijne, goede en mooie reis toe te wensen, dus bij deze dan maar.
Vind het nu al weer leuk dat ik je verhalen kan gaan lezen, zo kan ik mijn dagen hier goed beginnen :)
Geniet ervan! En ik zal aan je denken komend weekend in de blubber op Paaspop!
Groetjes Sanne

Hans

He Siem,
ik wens je een goede reis en ga je , als één van de weinigen , letterlijk volgen. Tot over 10 dagen in Santander.

Buen Camino!

Wil (en natuurlijk Peter)

Hoi Simon leuk dat we je weer kunnen volgen. Heel veel plezier, dan hebben wij dat ook.

Groetjes,

Wil en Peter

Fried Kelderman

Ha Siem, ik ben er weer bij. Goede aankomst , even spannend, maar jij kan dat!!Je bent bij het begin...ik ga je volgen en nu weer heel veel succes wensen, tot de volgende keer...groetjes Fried

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!