Ook morgen schijnt de zon.

Ik heb last van een WGJ

Ik heb last van een WGJ

De herbergen zijn hier duurder dan afgelopen jaar. Het huis waar ik gisteren sliep kostte maar liefst €17,= Maar dan wel inclusief een ontbijt. Aangezien ik vorig jaar meestal zo'n 5 - 8 euro betaalde mag dat ontbijt dit jaar wel iets spectaculairs zijn. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog. Terecht, lijkt me toch?

Het slapen was best OK afgezien van het kraken van de stapelbedden, iedere keer als er iemand bewoog. Ik ben alleen erg vaak wakker geworden omdat er nog van alles gedaan moest worden op mijn werk. Onmiskenbaar een WGJ, Werk Gerelateerd Jetlag. Een bekend verschijnsel en ik geef het een paar dagen. Ik weet dat het snel verdwijnt.

Om 6 uur opnieuw wakker. Er is een wekker afgelopen maar niemand maakt aanstalten om op te staan. Om half zeven ben ik er toch maar uit gegaan. Het was mooi genoeg geweest. Buiten is het nog aardedonker. Lopen heeft dan ook nog geen zin. We zijn maar met 7 wandelaars in de herberg. De gele pijltjes die de route aangeven zijn soms lastig te vinden, zeker in het donker. Ik besluit dus maar te gaan genieten van het uitgebreide ontbijt dat onze pelgrimbroeder de avond tevoren al heeft klaar gezet. En het mag gezegd; zelden zoiets gezien. Maar dat komt dan vooral omdat er vorig jaar nooit een ontbijt klaar stond. Een thermoskan lauw water, een pak melk en wat boter en jam. Oh ja, en een pot oploskoffie. Gelukkig ook enkele sneetjes brood.

Nadat ik mijn ontbijtje bij elkaar geraapt heb, en de oploskoffie het lauwe water tot een baggerpot heeft omgevormd neem ik plaats aan tafel. De boter en de jam maken dat het brood eetbaar wordt, de beker "slib" is ondertussen nog verder afgekoelt en absoluut niet meer drinkbaar. En geloof, ik ben niet kieskeurig. Die verdwijnt dus in de gootsteen. Ondertussen zijn mijn medepelgrims ook uit hun schuilplaatsen tevoorschijn gekomen. Ook zij genieten van dit eenvoudige doch voedzaam ontbijtje, een pelgrim waardig. Om 8 uur wordt het tijd om maar eens op weg te gaan. 3 Ieren zijn me dan al voor. Waarvan Margreth vandaag met 1 rugzak. Da's toch normaal zou je dan denken, maar niet voor Margreth. Die heeft er 2. Of eigenlijk een rug- en een buikzak. Want een goede rugzak kopen was ze niet van plan en ze is dan ook jaloers op haar 2 medepelgrims. Om het probleem op te lossen stuurt ze nu iedere dag 1 rugzak vooruit naar de volgende herberg waar ze wil overnachten. Vanvond ga ik haar in mijn beste Engels vragen wat dat nou mag kosten en of rugzakken in Ierland echt onbetaalbaar zijn. . . Dat wordt lachen.

Vanuit de herberg is het een stukje klimmen om weer op de route te komen. Maar deze is snel gevonden. Het begint met wat klimmen, gevolgd door, jawel, nog meer klimmen. Het pad verandert al snel in een onneembare gele baggersloot. Vette modder tot aan mijn enkels. Mijn nieuwe broek zit na 15 minuten onder de blub. Hierbij vergeleken was de wandeling door de Ardennen een paar weken geleden een zondagmiddag wandelingetje. Na een uurtje wordt het allemaal goed gemaakt met een prachtig uitzicht over de Golf van Biskaje.

De weg gaat parallel aan de kust. Deze zie ik meestal niet omdat de paden door bosgebied gaan. Af en toe komt er een stuk waar de oceaan zich laat zien. En het is genieten. Het hoogteverschil daarintegen is dan weer wat minder. Iedere keer als ik weer ergens op een top ben daalt het weer snel af gevolgd door de volgende klim. Een rustpuntje zou toch wel welkom zijn maar het blijft uit. Mijn handboek voor de klimmende pelgrim geeft aan dat de volgende plaats na zo'n 3 uur in zicht moet komen. En verdomd, het klopt. Om iets na elf uur zie ik Pasai San Pedro verschijnen. Het ligt in een baai en ik daal snel af, op zoek naar echte koffie en een croissantje. En voor € 4,= kan ik na een half uurtje weer op pad. Dat zijn tenminste prijzen die een ras pelgrim waardeert!

Ik vervolg mijn weg en kom aan bij een pontje. De veerbootbaas ziet me aankomen en wacht nog even. Voor het grandioze bedrag van € 0,70 sta ik aan de overkant. De weg vervolgd zich langs de baai maar gaat snel over in, jawel, de volgende beklimming. Opnieuw een colletje uit het berg klassement. De klim bestaat uit traptreden van bewerkte stenen. Modelletje ijstijd. En deze gaan daarna weer over in rotspad maar dan wel net zo steil. Er lijkt geen eind aan te komen en ik stop af en toe maar eens. Het is goed dat ik vandaag maar 25 km wil wandelen. Maar ik kan op deze manier er wel lekker in komen. Later misschien meer hoewel ik weing keuze heb de eerste 12 dagen. Ik zie wel.

Het heiige weer van vanochtend heeft plaats gemaakt voor zon. En als gevolg van de diverse beklimmingen van vandaag is mijn rug nat. Mijn jas uit doen durf ik niet. Maar na wederom een beklimming (mijn handboek zegt dat ik weer naar de 218 meter moet) is de maat vol. Ik kook op dat moment zowat en er moet wat gekoeld worden. En het gaat wonderbaarlijk goed. Het is lekker weer, geen wind en om 2 uur bereik ik Donostia-San Sebastián. Het laatste stuk gaat over de promenade naar de andere kant van de stad. Het is druk, Spanje blijkt deze week vakantie te hebben. Het maakt mij niets uit. Ik ben de hele dag maar een paar mensen tegen gekomen. Als het volgende week nog rustiger wordt zie ik waarschijnlijk helemaal geen spanjaard meer.

De herberg is een jeugd herberg. Dus helemaal iets voor mij. Je kunt er niet eten maar ze hebben een warme douche, een goed bed en een wasdroger. En dat voor het boven modale bedrag van €15,80 Het wordt echt een dure wandeling dit jaar.

Mijn vuile kloffie gaat in de handwas en de droger. Voor anderhalve euro maakt deze bedrijfsmachine mijn wasje weer droog, staat op de gebruiksaanwijzing. Da's toch geen geld! En ook geen bedrijfsmachine denk ik want mijn was hangt na 30 minuten machinaal drogen nu aan de lijn te wapperen. Met een beetje geluk doet de wind de rest.

Ik denk dat ik maar eens op zoek ga naar een koele St. Miguel en wat te eten. Want om vandaag ook nog eens zelf te gaan koken, dat zit er echt niet in.

¡Buen Camino!

Reacties

Reacties

marjo

Hoop dat je net zo geniet als vorig jaar.
(ben nog steeds een beetje jaloers)
Succes!!!

Anita, Fränklin, Benthe en Jens

Hoi, hoi, leuk dat we je avonturen weer mogen volgen. Geniet van je reis.

Wilma

maar goed dat ik jou wat zakgeld mee heb gegeven
denk niet dat je er genoeg aan hebt

groetjes xxx

Elsje fiederelsje

he Siem wat kan jij lekker vertellen zeg en wat ben ik jaloers op jou de volgende keer loop ik mee ok? wat een belevenis zeg hoop wel dat je betere ontbijtjes gaat krijgen want dat is belangrijk nou de hartelijke groetjes van Henk en Els en succes .

Andrea

Ik ben helemaal geen lezer... maar jou verhalen lees ik met gemak.
Je schrijft heerlijk.

Klinkt als een intensieve maar tevens een ontspannen tocht.

GENIET !

Fried

Moeten we sponseren Siem, want een boek kan er niet tegen op. Gisteren Ziekenh. geweest en lekker onder handen genomen MAAR....hier knapt een mens weer van op... heerlijk.. ik lig lekker te gieren , blijf dus lekker zo doorgaan,
Kostelijk, Groetjes Fried

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!