Ik weet het niet meer, 30, 31, 32 uuur, het zal wel. Door vertraging in Amsterdam vanwege het slechte weer, het verzetten van de klok in China, veel nacht tijdens de vluchten, wat films, weinig slaap en opnieuw verzetten van de klok ben ik de tel kwijt. Maar we zijn er, Auckland in Nieuw-Zeeland. Down Under!

We, Wil en Moniek, Wilma (JA, ze mag deze keer óók mee) en ik. En dankzij Marij die ons als een Zwitsers klokkie op tijd heeft opgehaald, en nog mooier, ook stipt op tijd op Schiphol heeft gedumpd zijn we zonder zorgen vertrokken.

Maar de reis is ons allemaal meegevallen. Bij de douane alleen wat vertraging vanwege een verkeerde stempel in Wil zijn paspoort, wat trouwens de fout van de douane was. Daarna weer wachten op controle van de wandelschoenen die mogelijk in carrantaine moeten vanwege modder. Dat het modder van de gezegende paden naar Santiago betreft speelt daarbij geen enkele rol. Maar ze worden in orde bevonden en mogen mee. Eindelijk weer vrij, koffie én een sigaretje.

Na wat wachten worden we opgehaald door het verhuurbedrijf van de campers. Inderdaad camperS. We hebben 2 campers voor elk 6 personen. Je moet wel wat ruimte hebben. En na het nodige gezever over extra verzekering, sneeuwkettingen, lakenpakket en weet ik veel betalen we toch maar de volle mep en kunnen we op weg. We zijn nu in het bezit van een perfecte camper, 6 persoonslakenpakket en kunnen dus ook apart slapen. Over ruimte en rust gesproken.

Link's rijden gaat prima, als er op tijd geroepen wordt. En na wat inkopen zijn we na een uurtje de stad uit en is het rustiger op de weg. De omgeving lijkt op Oostenrijk. Maar na een uur of anderhalf blijkt het gebrek aan slaap sterker dan mijn wil om te rijden. En zo zoeken we na een uurtje onze eerste slaapplek maar op. En zo staan we nu in Matakohe samen met nog enkele campers. Na een flinke hap bij de plaatselijke schapenboerenkroeg zoeken we ons bed op. Slapen blijkt niet moeilijk.

Morgen gaan we serieus op weg.

Till next time.