Ook morgen schijnt de zon.

Is wel privé hé!

Ik mag het van Wilma eigenlijk niet, maar het zit erin en MOET eruit. Ze vindt dat we een privé vakantie hebben en hoeven dat niet met de hele wereld te delen. En ik respecteer dat.
Tot vandaag dus. Vandaag is de maat vol. Ik kan veel hebben maar ook ik heb mijn
grenzen. En die zijn vandaag ver overschreden!

Even een korte samenvatting over hetgeen dat dus privé is en zo moet blijven.
We hebben een geweldige vakantie. Nieuw Zeeland en Australië, het is allemaal prachtig.
Maar Europa; wij gaan ervoor!
Frankrijk, prachtig binnendoor gereden en genoten van het landschap. Onder de brug van Millau gekampeerd en er op de fiets onderdoor gereden. De volgende dag er met de camper overheen gereden. Prachtig! Alleen die Fransen hé, . . . Ik zeg niks.
Na een dag of vier hebben we dit land achter ons gelaten en zijn via Andorra naar Spanje gegaan. En we kunnen die route iedereen aanraden. Wat een gewéldige mooie omgeving.
We hebben enorm genoten. Toppertje waar geen Nieuw Zeeland of Australië aan kan
tippen.


Maar goed, Da’s privé een gaat niemand iets aan.


Daarna zijn we een zo’n beetje beland op de route die ik naar Santiago heb gelopen.
Als eerste hebben we Pamplona bezocht. Met name de arena waar de stierengevechten worden gehouden was erg interessant. We vonden de tour door de stallen en verblijven van de torero’s (of toreadors) de arena etc. erg indrukwekkend. Wilma vindt het nog altijd niks. Ik vind dat je niet het land met zijn eigen tradities mag veroordelen. Ook ik heb moeite met de manier waarop de stieren sterven maar weet dat nog niet zolang geleden Gans trekken, Zwientje tikken etc. ook in Nederland volksvermaak was. Ik ga de discussie niet aan. Niet de hele wereld is Nederland en wil juist andere culturen en gewoontes ervaren, ook dicht bij huis.


Maar goed, genoeg geleuter over principes en gewoontes, da’s dus iets tussen Wilma en mij. Privé dus. Hebben jullie niks mee te maken en hebben we het niet meer over.
En na Pamplona, of “Pamploma” zoals Wilma iedere keer zegt (ze is blij dat we er voorbij zijn) zijn we nu doorgereden naar San Sebastián. En ook daar hebben we volop genoten van de geweldige stad, de gebouwen, de pleisters tegen blaren, en de pinxtos. Net als in Pamplona geweldige barretjes, rijkelijk gevuld met hapjes. Genieten onder het genot van
een Spa rood !!! (ik denk het ook)

En vandaag zijn we beland in Burgos. Het hoofdkwartier van wat me tegen staat.
Burgos niet natuurlijk, maar wel het probleem op de camping. Vandaar deze welgemeende up-date. Waarom zou ik dit alleen moet verwerken.
Privé vakantie, het zal mijn kont roesten. We hebben een mooie, betaalbare (het geld groeit ook niet op mijn rug) rustige, en vooral ons gezelschap waardige camping gevonden. En wat denk je . . . bij het inchecken werden we al gevraagd of we ook “bij het gezelschap” hoorden.
“het gezelschap” Het klinkt al eng als ik het in-type.

Maar nee, wij hoorden daar niet bij,
dachten wij. Konden wij weten. Argeloos, dom en onkundig als we zijn. “Nee” vriendelijke dame, wij zijn hier alleen, zelfstandig en op eigen houtje. En nog ging bij ons geen lampje branden.

Maar goed. De camper geparkeerd, vlakke ondergrond, dicht bij de plee, uit de zon, bij wat wasbakken, etc.. De ervaren kampeerder kan u hier gegarandeerd verder over informeren.
Kortom, een goed plekkie en geen hond aanwezig.
En nu komt ie. Waarom deze up-date?


Nou “het gezelschap” waar we dus niet bij hoorden arriveerde de eerste uren daarna, terwijl Wilma en ik onze zorgen probeerden te vergeten in de bar. De ene na de andere camper arriveerde (en zelfs groter als die van ons!!! de aso’s) . Allemaal Fransozen. In Spanje.
Waarschijnlijk kwamen ze uit Portugal. En niet zomaar een paar, NEE tientallen. En toen werd ik gek.


Moeders stapt uit, en dirigeert haar zojuist gepensioneerde man, met zijn véél te grote
camper naar zijn plekkie. En ik ken geen frans, maar de aanwijzingen van moeders aanpaps achter het stuur . . . Ik heb nóóit geweten dat iemand niet weet wat vooruit/achteruit of links en rechts in zijn auto is.
Maar laat ik zo zeggen; Zodra Wilma mij gaat vertellen hoe ik mijn stuur moet draaien rij ik linea recta terug naar Nederland.


Kortom, het was me hier vandaag een partijtje “We zijn er bijna” dat ik het even kwijt moest.
Vandaar mijn reactie, hoewel privé.
Maar ik heb Wilma gevraagd om als we samen ook zo worden het programma te
veranderen in “Laat mij maar inslapen.”


Blijft onder ons!

Reacties

Reacties

Anita en Franklin

Hahaha, fijn dat je dat toch met ons deelt. Fijne (privé) vakantie nog.

Wilhelmien

Fijn hè ff je hart luchten. Ik zal het niet door vertellen. cd Wilhelmien

marian

Echt niet vervelend dat je het met ons deelt.. haha en natuurlijk vertel ik het niet door :)

Bert

Ach Siem, wij staan het liefst in Frankrijk op campings waar als het even kan alleen maar Fransen staan. Je moet even je taal weer wat ophalen, maar super.
Het ergste wat er is is geloof ik inderdaad rondtrekken in groepsverband. Dus ik voel met je mee. Volgende camping beter. Geniet toch maar weer van Spanje!!

Mark

Lachen joh, eerdaags kom je nog bij omroep Max.

moeder

kwam er vandaag pas achter dat jullie verhaal binnen kwam. maar voor een mooie natuur hoef je echt niet naar azie. wilma, ronnie heeft vrijdag jou plaats ingenomen.maar helaas niet gewonnen . geniet er nog maar goed van siem sterkte met fransosen jammer voor zo n mooi land dat er fransen wonen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!