Na enige verwarring over zelf koken of uit eten gaan wordt er zelf gekookt. Je kunt beter met mannen alleen op vakantie gaan want dan bestaan dit soort spraakverwarringen niet. Het worden wraps, met als toetje appeltaart. Het is geen weer om iets te gaan doen dus na een enkel pintje kunnen we plat. De ergste regen lijkt ondertussen voorbij.

De volgende morgen is het nog steeds “droog” maar wel bewolkt, het kan dus nog steeds alle kanten op. De meeste kleren zijn ondertussen weer droog en de rest, ach dat komt ook wel goed terwijl we rijden. Na de vuilwatertank geleegd en schoonwatertank gevuld te hebben kunnen we weer vertrekken. Doel van vandaag wordt de Frans Josef gletsjer. We zouden daar graag met een helikopter een rondvlucht maken maar het weer lijkt daar niet voor geschikt. Het is een grauwe, bewolkte ochtend en mogelijk wordt er zelfs niet gevlogen. De route is zoals al eerder beschreven, overvloedig groen en een rustige weg. 155 kilometer recht vooruit, daarna linksaf en je bent er. Nieuw Zeeland is een doorgaande weg (State Highway nr ..) met daaraan wat dorpjes. Het is net het pad over het Abel Tasman Park, je kunt niet fout.

Wil heeft op Internet een aanbieding gevonden voor een rondvlucht, NZ$ 360 pp voor een vlucht van 40 minuten. Aanbieding dus, want normaal kost dit NZ$ 450 pp. Onderweg stoppen we toch maar op een van de eerste plekken waar je een vlucht kunt boeken. Na enig wachten komt er een dame van achter met het verzoek “ If she can help us?“ Yes, you can! Ze hoort al vrij snel dat we uit Nederland komen, haar ouders komen ook uit Nederland, uit Friesland voor alle duidelijkheid. En dat schept meteen een band. Hoewel, Friesland . . . Haar moeder is op haar 16e hierheen vertrokken, haar vader volgde 2 jaar later. Allemaal heel interessant natuurlijk maar dat is niet waarvoor we hier zijn. Beppe wil ons dus graag uitleggen wat ze voor ons kan betekenen en wat het verschil in rondvluchten is. Het is een duidelijk verhaal en ze kan de vlucht (na aandringen van Monique) aanbieden voor NZ$ 400 pp. Er kunnen 4 personen mee en we hebben dan allemaal een plek aan het raam. Vandaag wordt er inderdaad niet gevlogen vanwege het weer, morgen misschien weer wel. Het moet wel veilig zijn verteld ze, want haar zoon is de piloot. En dat schept vertrouwen. We besluiten haar voorstel te overwegen. Ik vraag ook nog of er nog ergens naar goud gezocht kan worden omdat we toch niks beters te doen hebben. En ze blijkt een eigen rivier te hebben waar dit mogelijk is. Het goud komt namelijk met het water mee naar beneden en zinkt tussen de keien in de rivier. En als ik vraag of er ooit iemand rijk mee is geworden wijst ze naar haar vingers; “Zie jij goud?” vraagt ze. En nee, er is nog niemand rijk mee geworden. Het is veel zwaar werk en de opbrengst is laag. Ze hebben zelf een paar jaar geleden iemand NZ$ 40.000 betaald om voor hen te werken. Er werd inderdaad goud gevonden maar na aftrek van de kosten was het resultaat 0,00 Er wordt enkele kilometers terug wél veel goud gevonden. Daar is iemand bezig met grote machines en doet het goed zegt ze. Hij verwacht zelfs het dorpje te moeten verhuizen omdat de vermoeden is dat er onder de huizen meer te vinden is. Voor ons is het allemaal niet de moeite en we gaan verder richting Frans Josef om koffie en een camperplek te zoeken. Joe heurt nog from us Beppe end goodbey.

Frans Josef ligt 30 kilometer verderop en er is ondertussen geen koffietent te vinden. Het weer wordt steeds beter en beloofd goed te zijn voor morgen. In het centrum van Frans Josef zijn er 3 mogelijkheden om vluchten te boeken, allemaal hetzelfde en allemaal even duur. De gevonden aanbieding blijkt alleen voor ná de middag. Maar Beppe heeft ons al uitgelegd dat je dat niet moet doen omdat na de middag het zicht slechter wordt omdat het vocht optrekt uit het dal (door de zon). Het lijkt ook ons een logische verklaring voor de aanbieding. En dus wordt er bij Beppe een reservering gemaakt voor morgenvroeg 09.30 u. Bij goed weer gaat het dan morgen gebeuren. Joe heurt nog from us, Beppe.

Omdat er weinig te doen is in “Frans Jozef city” zit er weinig anders op dan de souvenirshop of de kroeg op te zoeken. En die keuze is snel gemaakt. Het wordt, u raadt het al, de kroeg. Maar Monique heeft toch nog een absoluut onverwachte verassing achter de hand. Ze heeft een cadeau voor mijn verjaardag. Het blijkt een shirt met de tekst van de Haka. Die Haka ( zoek ‘m vooral op op internet) zou ik graag zien en nu kan ik ‘m ook nog mee doen/zingen want de tekst staat op het shirt. En dat er ondertussen een halve liter bier over tafel gaat, ik maak er geen woord meer aan vuil Monique.

En tot slot van eigenlijk een eigenlijk saaie dag. Op of vlak bij de camping hebben ze ook kiwi’s, 2 nog wel. Die kun je bekijken. Advies is om dit tegen de avond te doen, het zijn namelijk nachtdieren. Vandaar dat we er ondanks alle waarschuwingen langs de weg nog geen een hebben gezien. Maar ook aan het bekijken van de 2 kiwi’s hangt een prijskaartje, NZ$ 38 pp. Ik vraag nog of ze dan geserveerd worden met frietjes en salade maar dat blijkt een vergissing. We houden het dus bij een tochtje nar de glimwormen bij de camping. En die kiwi’s woont heurt from us! Dus.

Till next time.