Na een prima nachtje slapen ben ik toch al weer om 6 uur op. Het is net of je thuis bent. Het begon licht te worden en dat zal de reden wel zijn. De volgende keer wil ik een camper met rolluiken.

Na douchen volgt een heerlijk ontbijt met Wilma, de buren liggen nog op één oor. Gebakken eieren zonder Friponil. Man, dat proef je hoor! En na het ontwaken van buren kunnen we op weg.

Als eerste een bezoek aan een 500 meter verderop gelegen museum met daarin een overzicht over het ontstaan van de omgeving met daarbij een authentiek postkantoor, schooltje, kerkje etcetera. Binnen kunnen we een rondleiding krijgen over het wel en wee van de voorouders die dit gehucht van 50 mensen uit de grond hebben gestampt. Voor het bedrag van NZ 28 pp bedanken we voor dit genereuze aanbod en maken dat we weg komen.

Het weer is prima. Dat verandert echter de hele dag door. Veel zon, dan weer een keer regen, soms veel wind. Het gaat alle kanten op maar is overwegend perfect. En zo ook het landschap. Vlak, bergen, kaalheid, bossen. You name it, they got it.

En het volop genieten terwijl we onderweg zijn naar het grootste kauriwoud van het land. Een Kauri is een boom. Jawel, we gaan naar bomen kijken. Maar dan niet zomaar een boom. Nee, een echte boom, zeg maar gerust een woudreus!

We bezoeken het informatiecentrum. De bomen blijken bedreigd. Het is verplicht je schoenen schoon te maken zodra je het bos in gaat en ook weer als je vertrekt. De ziekte verspreid zich namelijk via grond. Een aardige dame wijst ons de weg naar een P-terrein 10 km verderop. Er is een wasstraat voor de schoenen en we kunnen op zoek naar de giganten. We volgen het pad (verlaten van het pad is net toegestaan! !!) Dit begint als kiezelpad en verandert daarna in een keurig vlonderpad. Er wordt alles aan gedaan om de wortels en de bomen te beschermen. Na een minuut of 15 komen we bij de eerste bomen, "the four sisters" En het mag gezegd, giganten! Het is een groep van 4 bomen, ontstaan uit één wortelpakket. De grootste van de 4 heeft een doorsnee van zo'n 1,5 - 2 meter. Indrukwekkend en we proberen dit op de foto te zetten. Met een beetje geluk kan ik de foto's nog bijvoegen maar dat valt nog niet mee. Na het bezoek aan deze groep, er staan er natuurlijk nog veel meer, gaan we op zoek (pad volgen) naar een groter exemplaar. En na 15 minuten is ook deze gevonden. Mirakels wat een joekel!!!! Doorsnee 5 meter, inhoud 208 m3, en dat is dan alleen de stam. De rest is helaas gestorven. Maar hij is indrukwekkend.

Terug naar de camper, via het pad en de schoenen kuisen, kunnen we op weg naar een ander exemplaar, enkele kilometers verderop. Hetzelfde ritueel en na een paar minuten wandelen staan we oog in oog met "the father of the forest" Zet hier maar 1 minuut stilte neer . . . . Wat een gigantisch exemplaar. Ruim 5 meter doorsnee en een inhoud van maar liefst 244,5 m3 Leeftijd ca. 2000 jaar. We zijn er stil van. Respect! Mijn groene hart geniet met volle teugen.

We vervolgen onze weg via Opononi, bekend van een dolfijn die met zwemmers en boten mee zwom en waar een standbeeld voor is opgericht. Het beest blijkt volgens de tekst onder het standbeeld maar 1 jaar in de baai te hebben gezwommen en is toen gestorven. Een hoop poeha voor niks, maar altijd goed om toeristen te lokken.

We gaan verder richting Paihia waar we overnachten.

Till next time.